Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

w nagłych wypadkach

См. также в других словарях:

  • pogotowie — n I 1. blm «należyte przygotowanie, stan gotowości do natychmiastowego działania» Pogotowie bojowe. Ostre pogotowie. Być w stałym pogotowiu. Postawić ludzi w stan pogotowia. ∆ hand. Pogotowie kasowe «określona suma pieniędzy, która musi znajdować …   Słownik języka polskiego

  • ratunkowy — «dotyczący ratunku, służący do ratowania, mający na celu niesienie ratunku» Akcja ratunkowa. Samolot ratunkowy. ∆ Pas ratunkowy, koło ratunkowe «korkowy pas wkładany w razie niebezpieczeństwa utonięcia; koło korkowe, gumowe itp. chroniące przed… …   Słownik języka polskiego

  • Бергер-Роицкий — Антон современный польский ученый, родился в 1846 г. Кончив Главную школу в Варшаве и получив степень доктора в Краковском университете, Б. специально еще занимался в Вене, изучая там сифилис; написал следующие сочинения: O skutkach samogwałtu… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • doraźny — «zastosowany okolicznościowo, w pewnej sytuacji, zadowalający na razie; dorywczy, okolicznościowy, natychmiastowy» Doraźny cel, środek, zysk. Doraźne niebezpieczeństwo. Udzielić doraźnej pomocy. Dbać o doraźne korzyści. ∆ med. Leczenie doraźne… …   Słownik języka polskiego

  • pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy …   Słownik języka polskiego

  • pomoc — ż VI, DCMs. y 1. blm «praca, wysiłek, działanie (fizyczne lub moralne) podjęte dla dobra innej osoby w celu ulżenia w jej działaniu lub ratowania w niebezpieczeństwie; wspieranie kogoś, pomaganie komuś» Bratnia, sąsiedzka, wzajemna pomoc.… …   Słownik języka polskiego

  • ratowniczy — «dotyczący ratownika, ratownictwa, akcji niesienia pomocy w nagłych wypadkach, służący temu celowi» Sprzęt ratowniczy. Samolot, statek, holownik ratowniczy. Przedsiębiorstwo ratownicze. Drużyny ratownicze. ∆ Aparat ratowniczy «aparat umieszczany… …   Słownik języka polskiego

  • ratownik — m III, DB. a, N. ratownikkiem; lm M. ratownikicy, DB. ów «człowiek niosący pomoc w nagłych wypadkach, zwykle odpowiednio wyszkolony; członek ekipy przeznaczonej do akcji ratunkowych» Ratownik górski. Budka ratownika na plaży …   Słownik języka polskiego

  • pierwsza pomoc — {{/stl 13}}{{stl 7}} określone czynności (np. sztuczne oddychanie, masaż serca itp.) służące zminimalizowaniu skutków nieszczęśliwych wypadków, ratowaniu życia i zdrowia w nagłych wypadkach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Udzielić komuś pierwszej pomocy.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»